Özgün Makale Nasıl Yazılır

Makale yazarları aranıyor. Özgün makale yazacak kişiler var ise iletişime geçelim vs vs. Buna benzer yazıları, nette dolaşırken mutlaka görüyorsunuzdur hepiniz. Şimdi diyeceksiniz ki bu kadın neden böyle bir giriş yaptı. Yada yakın çevremdeki arkadaşlarımın kesin aklından şu geçiyordur. Kimbilir yine ne haltlar karıştırdı: )

Bundan birkaç yıl kadar önce Mehmet ile tanıştığımda bu konulara girmiş oldum bende. Mehmet kim? diyeceksiniz şimdi. Mehmet web konularıyla ilgilenen değerli bir kardeşim. Senelerce didinmiş, uğraşmış çocuk ve artık neredeyse meslek haline getirmiş bu işi. Velhasıl sevgili Mehmet bir gün bana şöyle der;

-Abla senin diksiyon çok iyi, yazında güzel. Gel seninle çalışalım.
-Nasıl olacak ablacığım, ben hiç anlamam bu işlerden.
-Abla sen yaparsın kolay korkma.
-İyi deneyelim bakalım. Ama seni mahcup etmek istemem asla.
-Yok abla sen yaparsın.
-Peki (Kendime güvenim yok ama)

Ben bekliyorum bu arada, acaba Mehmet bana ne yazdıracak, konu ne diye? Kendi kendime hep şunu derdim. Nette çok zaman geçiriyorum, bir şeyler ile uğraşıyorum. Neden kendim için olmasın bu. Bir süredir çalışmıyorumda . Üç beş kuruş para kazanırım ben de fenamı olur. Hem benim o yazanlardan neyim eksik. Birikimse birikim, bilgiyse bilgi. Hani neredeyse elimi sallasam ellisi diyecek durumdayım, kendimi motive etmek için anlayın. : )

Mehmet birkaç gün sonra yazdı bana. ”Abla hazır mısın?” dedi. Benim güven sıfır ama belli etmiyorum. ”Hazırım ablacığım. Konu nedir?” diye sordum. ”Konu nakliye bir haftan var” dedi yazıları teslim etmek için. O güne kadar nakliye dendiğinde aklıma tek gelen, marketten, oradan buradan koli alacaksın, eve götüreceksin dolduracaksın eşyaları. Çağıracaksın kamyonu taşınacaksın. Ne kadar cahilmişim. : )

Ah be kadın.. O nakliyenin asansörlü taşımacılığı var, fuar taşımacılığı var, cart taşımacılığı var, curt taşımacılığı var. Tabi ben bunları o hafta öğrenmiş oldum araştırıp yazarak. Kolay mıydı kesinlikle hayır. Bütün hafta yazıları yetiştiremeyeceğim korkusuyla makarna pişirip yemekle geçti. Çünkü yemek yapmaya zaman bulamadım. Yok canım diyeceksiniz, belki çoğunuz okuyup gülüyorsunuz. Ama ilk aldığım iş heyecan, korku herşey karışmış durumda. Mehmet bana öyle gaz verdi ki o ana kadar. Kendimi süperman misali motive ederek aldım ben işi. O haftanın sonunda ciddi anlamda adınız ne diye sorsalar, nakliye diyecek duruma geldim (abartmıyorum). İlk işimdi ama Mehmet’e yazıları teslim ettiğimde abla süpersin dedi. Bu bana yetti ve tabiki o hafta aldığım parada güzeldi. Emeklerime değmişti. Bozulan psikolojimi düzeltirdim ne olmuş yani. Bana bu konuda tek gülen kişi Irmak idi. En yakın arkadaşım. Ben yazı yazarken ”canım sıkılıyor bana eski bir Türk filmi önerir misin?” diye soran ve benimde ”Çiçek Abbas” diye yanıtladığım biricik dostum. Hala ısıtıp ısıtıp önüme atar Çiçek Abbas’ı : )

Mehmet iyimi yaptı kötümü bilmiyorum, ancak yazdıklarımı daha geniş bir kitleyle paylaşmama vesile oldu bu bir gerçek. Ola ki bu işe gönül veren, yazmak isteyen arkadaşlarımız olur da okurlarsa yazımı sakın korkmayın. Belki başlangıçta zor ama yazdıkça ve o yazılarınız beğeni ile okunduğunda inanın buna değer diyorsunuz. Kalbinizden geçen bütün hayallerinizin gerçekleşmesi dileğimle. Sevgiyle kalın.

Öykü Öztürk