Platonik aşklar güzel fakat zordur. Bazen hissettiklerinizi karşı tarafın bilmesini istemezsiniz. Mesafeler vardır,engeller vardır, ulaşsanız bile sonu olmayacağını bilirsiniz. Öylece uzaktan izlersiniz.Yetinirsiniz bu duyguyla.
Hatta her hareketini, her yaptığını zaman zaman üzerinize bile alınırsınız. Kimi zaman canınız yanar. Lanet okursunuz her şeye.. Suskunluğunuzu korursunuz zorda olsa.
Varlığınızdan haberi bile olmayan birini sevmek ne derece mantıklı? Ama Aşkta zaten mantık olmaz ki. Yürek işidir Aşk. Velhasıl zordur platonik sevmek, hem de çok zor.
Platonik diyorsak hafife almasın kimse. Seni seviyorum demek kolaydır. Önemli olan onun tüm yükümlülüğünü taşımak değil mi?
Her kesin harcı değildir platonik sevmek. Mangal gibi yürek ister. Çünkü yaşayan bilir acısını. Sızısı kalır içinde ama diyemez işte. Cesaretsizlik de değildir belki bu. Olmayacağını bildiği duaya amin deme şeklidir kişinin. Bile bile sever, büyütür içinde. Kocaman bir dünya kurup, koyar o kişiyi baş köşeye.
Sevginin kalıpları olmaz.Tek taraflı olsa bile. Her ne şekilde olursa olsun, sevmek güzel duygu. Kimi karşılıklı, kimi karşılıksız. Kimi bilir, kimi varlığından bile habersiz yaşar gider. Ama her şeye rağmen sevmek güzeldir.
Radyoda çalan eski şarkılar gibiydin Sevgili.. Herkesin dinlediği, benimse hiç vazgeçemediğim..
Editör By: Öykü
IRMAK
bir keresinde olmuştum ortaokulda filandım :) o da güzel bişe ya değişik bir duygu adına şiirler yazıyorsun acı filan çekiyorsun da haberi bile olmuyor :)) tamam ruhsuzum filan da eskiden de öyle değildim yani hayat demekki sonradan insanı değiştiriyorsa ...
Öykü
Sen aksine ruhsuz değilsin. Hayat zamanla olgunlaştırıyor ve biraz daha realist olmamızı sağlıyor sadece: )